Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie (Dz. U. z 2005 r. Nr 180, poz. 1493 z późn. zm.) osobie dotkniętej przemocą w rodzinie udziela się bezpłatnej pomocy
w szczególności w formie:
- poradnictwa medycznego, psychologicznego, prawnego, socjalnego, zawodowego i rodzinnego;
- interwencji kryzysowej i wsparcia;
- ochrony przed dalszym krzywdzeniem, przez uniemożliwienie osobom stosującym przemoc korzystania ze wspólnie zajmowanego z innymi członkami rodziny mieszkania oraz zakazanie kontaktowania się i zbliżania się do osoby pokrzywdzonej;
- zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie bezpiecznego schronienia w specjalistycznym ośrodku wsparcia dla ofiar przemocy w rodzinie;
- badania lekarskiego w celu ustalenia przyczyn i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie oraz wydania zaświadczenia lekarskiego w tym przedmiocie;
- zapewnienia osobie dotkniętej przemocą w rodzinie, która nie ma tytułu prawnego do zajmowanego wspólnie ze sprawcą przemocy lokalu, pomocy w uzyskaniu mieszkania.
Wypełnienie bezpłatnego zaświadczenia lekarskiego dla osób doświadczających przemocy w rodzinie jest obowiązkiem lekarza, zatem niedopełnienie go może skutkować zarówno odpowiedzialnością dyscyplinarną, jak i odpowiedzialnością karną – za niedopełnienie obowiązku. Wzór tego zaświadczenia jest określony w rozporządzeniu ministra zdrowia z 22 października 2010 r. w sprawie wzoru zaświadczenia lekarskiego o przyczynach i rodzaju uszkodzeń ciała związanych z użyciem przemocy w rodzinie (Dz.U. nr 201 poz. 1334). Obowiązkiem lekarza jest opisanie obrażeń, które posiada osoba zgłaszająca się na konsultację lekarską. Lekarz nie diagnozuje, czy osoba zgłaszająca się jest osobą doświadczającą przemocy w rodzinie czy nie. Prowadzenie dalszego postępowania należy do organów ścigania i to właśnie w czasie postępowania przygotowawczego nastąpuje weryfikacja słów osoby pokrzywdzonej. Zaświadczenia lekarskie dla ofiar przemocy w rodzinie mają często kluczowe znaczenie, gdyż na ich podstawie organy ścigania mają obowiązek dopuścić dowód z opinii biegłego lekarza sądowego. Zaświadczenie lekarskie o którym mowa nie jest tożsame z obdukcją. Biegły sądowy jest organem pomocniczym sądu w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych, co znaczy, że jego specjalistyczna wiedza w zakresie ustanowienia musi być niepodważalna, a organy wymiary sprawiedliwości, dla których biegły ma sporządzać swoje opinie, muszą mieć absolutne zaufanie do osoby biegłego w zakresie jego wiedzy (Wyrok NSA z dnia 04.06.2001 II SA 1434/00). Zgodnie z art. 8 i 126 ustawy z dnia 20.06.1985 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 1994 r. Nr 7, poz. 25 z późn. zm.), art. 278-291 Kodeksu postępowania cywilnego oraz art. 193-203 i art. 318 Kodeksu postępowania karnego instytucja biegłego sądowego to instytucja prawa sądowego procesowego, która została ustanowiona dla zapewnienia należytego funkcjonowania organów wymiaru sprawiedliwości i zabezpieczenia warunków prawidłowego wypełniania przez te organy ich zadań ustawowych. Opinia biegłego jest dowodem w postępowaniu przed sądami oraz innymi władzami i organami wymiaru sprawiedliwości. Zaświadczenie lekarskie, którego wydanie jest obecnie obowiązkiem każdego lekarza nie jest obdukcją lekarską, a jedynie materiałem, który stanowi podstawę do wykonania obdukcji przez biegłego powołanego w trakcie postępowania karnego na zlecenie organów ścigania.
Materiał pochodzi ze strony: http://www.niebieskalinia.pl/serwis-prawny/akty-prawne/rozporzadzenia/zaswiadczenia-lekarskie
