Relacje między dwoma bliskimi sobie osobami są zawsze bardzo skomplikowane i nie można oceniać ich na podstawie ogólnego modelu. Podkreślenia wymaga, że prawo karne nie ingeruje tam, gdzie obie strony akceptują metody komunikacji, wzajemne zachowania wobec siebie. Jeśli jednak któraś ze stron nie akceptuje tych metod nie można wymagać od niej aby podporządkowała się im „w imię miłości”, „w imię rodziny”, czy na jakiejkolwiek innej podstawie.
Czytaj dalej
Przepis o znęcaniu się jest często utożsamiany z jedynym, który można zastosować w przypadku przemocy domowej.
Czytaj dalej
Jak wychowywać dzieci bez przemocy. To nie takie trudne.
Czytaj dalej
W naszej kulturze dąży się do równouprawnienia w traktowaniu mężczyzn i kobiet, i równouprawnienie to powinno oznaczać także równość w traktowaniu ofiar przemocy. Dotyczyć to powinno zarówno reakcji służb, sądów, jak i dostępności pomocy dla poszkodowanych mężczyzn i kobiet.
Czytaj dalej
Kampanie społeczne, mające uwrażliwiać nas na przemoc domową, pokazują zwykle mężczyznę jako znęcającego się nad żoną i dziećmi potwora, kobitę natomiast jako jego ofiarę. Przykładem tego była kampania „Bo zupa była za słona”. W budynkach sądów wisiały natomiast swego czasu plakaty z wizerunkiem mężczyzny w krawacie za kratkami i napisem „Przemoc wobec kobiet jest przestępstwem. STOP”. Wywołuje to jednoznaczne skojarzenie: każdy mężczyzna to sadysta. Także ten na co dzień uśmiechnięty, dobrze ubrany i lubiany w pracy przez koleżanki.
Czytaj dalej
Najczęściej, kiedy myślimy o przemocy mamy przed oczami wszelkie formy napaści fizycznej. Tymczasem aktualne definicje przemocy określają ją jako: „wszelkie nieprzypadkowe akty godzące w wolność osobistą jednostki lub przyczyniające się do fizycznej, a także psychicznej szkody osoby, wykraczające poza społeczne zasady wzajemnych relacji” (Pospiszyl, 1994). Zatem myśląc o przemocy, powinniśmy mieć na uwadze także psychiczne tortury, bardzo często dotykające mężczyzn w małżeństwie.
Czytaj dalej
Nie krzywdź nie będziesz krzywdzony – kampania społeczna
Czytaj dalej
Art. 207 kodeksu karnego §1.Kto znęca się fizycznie lub psychicznie nad osobą najbliższą lub nad inną osobą pozostającą w stałym lub przemijającym stosunku zależności od sprawcy albo nad małoletnim lub osobą nieporadną ze względu na jej stan psychiczny lub fizyczny, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Czytaj dalej
Korzyść majątkowa – osoba dopuszczająca się oszustwa robi to z chęci wzbogacenia się, powiększenia własnego majątku lub spłacenia długu.
Czytaj dalej
Warunkiem skutecznego postawienia zarzutów osobie, która dopuściła się oszustwa, jest ustalenie, że, dążąc do wzbogacenia się, od samego początku działała z zamiarem wprowadzenia pokrzywdzonego w błąd albo wykorzystania błędnych przeświadczeń lub niezdolności pokrzywdzonego do należytego pojmowania.
Czytaj dalej